Van de gastcolumnist

De hva is een stad in de stad

Dat is onze kracht maar het maakt ons ook kwetsbaar.
Chantal Deken is de gastcolumnist van het eerste Impact Magazine. Zij is sinds begin dit jaar ambitiecoördinator Diversiteit en Inclusie bij de HvA. Na de lerarenopleiding studeerde ze Onderwijskunde aan de UvA en ze is de initiatiefnemer en voormalig directeur van de stichting Discussiëren Kun Je Leren.
Voor je ligt het allereerste Impact Magazine. Omdat wij als HvA samen het verschil kunnen maken. Omdat jij als individu impact maakt en dit anderen inspireert. In dit magazine zie je koersbepalers, drijvers en Amsterdamse influencers. Zij zijn rolmodellen voor anderen. Voor de stad Amsterdam en tot ver daarbuiten.
Zoals Naznin Musa, die we ‘Icoon van Impact’ noemen. Als je het haar vraagt is die naam veel te ‘groot’. Toch maakte zij een groots gebaar door een onderbelicht thema, namelijk ‘mantelzorgende studenten’ onder de aandacht te brengen. Naznin vertegenwoordigt een maatschappelijk probleem waar veel studenten (en medewerkers) mee kampen. Die zorgverantwoor-delijkheid ligt misschien nog wel meer bij studenten met een bi-culturele achtergrond. Van hen wordt soms net iets ‘anders’ verwacht. Om dat te begrijpen dient de dialoog. Samen kunnen we het beter snappen. Om te voorkomen dat wat er gebeurt in je persoonlijke leven ten koste gaat van je ontwikkeling en studie, heb je een empathische en flexibele opleiding nodig.

Een hogeschool waar docenten en medewerkers kwetsbaar durven zijn

Chantal Deken(Ambitiecoördinator)

Zijn wij dat?

We leven in een tijd waar feiten ter discussie staan en het moeilijker wordt om een gemeenschappelijke waarheid te vinden.
Snappen we het nog?
Ik ‘ben’ ambitiecoördinator Diversiteit en Inclusie én HvA, omdat ik dat wil zijn. Maar de HvA, dat ben ik niet alleen. Samen met bijna vijftigduizend studenten, 4500 collega’s en honderden partners. Met deze gigantische aantallen is de HvA een stad in een stad. Daarin ligt haar kracht, maar ook een kwetsbaarheid. Het potentieel is grenzeloos. Maar hoe voorkom je dat je verzuipt en ‘slechts’ een nummer bent of onderdeel van een systeem? Kun je voorkomen dat je tegen systemen aanloopt of belandt in de anoni-miteit? Waar heb je zelf invloed op en wat heb je nodig om impact te maken? Op wie of wat dan ook.
Worden wie we zijn
Studenten en medewerkers willen worden wie ze zijn. We hebben veel verschillende identiteiten en minstens zoveel perspectieven op die identiteit. Helaas leven we in een wereld waar we identiteit te vaak ontlenen aan daar waar je wieg stond. Als je het mij vraagt wordt het tijd om dat ter discussie te stellen en cultuur beter op waarde te schatten. We mogen kleur zien en benoemen, privileges bespreekbaar maken en meer kansen creëren voor mensen die minder kansen werden geboden. Zichtbaarheid en representatie doen ertoe. Net als woorden.

Als ik denk aan de HvA van de toekomst zie ik een hogeschool voor me waar iedereen op waarde wordt geschat. Waar we ‘hoog’ en ‘laag’ hebben losgelaten. Waar de plaats waar je wieg stond je kracht geeft. Waar we door verschillende brillen durven te kijken. Waar digitalisering een middel is dat het systeem dient, voor iedereen toepasbaar is en niet tot uitsluiting leidt. Een vriendelijke, duurzame hogeschool waar je een levensechte database aan nieuwe competenties en gemeenschapszin vindt.

Een hogeschool met Amsterdamse branie die in dienst staat van studenten en geen beslissing neemt zonder die te hebben gehoord. Een hogeschool waar docenten en medewerkers kwetsbaar durven zijn, durven niet te weten en soms gewoon even geen antwoord hebben. Waar studenten óók doceren, om te worden wie ze willen zijn. En om IMPACT te maken.