Studenten en medewerkers willen worden wie ze zijn. We hebben veel verschillende identiteiten en minstens zoveel perspectieven op die identiteit. Helaas leven we in een wereld waar we identiteit te vaak ontlenen aan daar waar je wieg stond. Als je het mij vraagt wordt het tijd om dat ter discussie te stellen en cultuur beter op waarde te schatten. We mogen kleur zien en benoemen, privileges bespreekbaar maken en meer kansen creëren voor mensen die minder kansen werden geboden. Zichtbaarheid en representatie doen ertoe. Net als woorden.
Als ik denk aan de HvA van de toekomst zie ik een hogeschool voor me waar iedereen op waarde wordt geschat. Waar we ‘hoog’ en ‘laag’ hebben losgelaten. Waar de plaats waar je wieg stond je kracht geeft. Waar we door verschillende brillen durven te kijken. Waar digitalisering een middel is dat het systeem dient, voor iedereen toepasbaar is en niet tot uitsluiting leidt. Een vriendelijke, duurzame hogeschool waar je een levensechte database aan nieuwe competenties en gemeenschapszin vindt.
Een hogeschool met Amsterdamse branie die in dienst staat van studenten en geen beslissing neemt zonder die te hebben gehoord. Een hogeschool waar docenten en medewerkers kwetsbaar durven zijn, durven niet te weten en soms gewoon even geen antwoord hebben. Waar studenten óók doceren, om te worden wie ze willen zijn. En om IMPACT te maken.