Muze

als straten slaapkamers worden

Een gedicht over impact tijdens een stage bij het Amsterdamse Drugspastoraat.
als straten slaapkamers worden
bankjes bedden zonder matras
en er tentjes worden opgezet
in het groeiende gras

als slapen niet gaat
want voeten koud en ruggen broos
en geen kus voor het slapengaan
die de liefde belooft

als lijven ’s nachts woelen
lopen gaan en wachten tot
kerktorens het daglicht slaan

als er geen plaats is om ’s morgens
op te staan, uit te strekken
en opnieuw het leven te ontdekken

als straten slaapkamers worden
en alles wat er is
camouflage is
voor wat jij mist
een veilige haven
een thuis

Lotte Rolleman
Studente Theologie