23 x '23
Welzijn
Brendon Voogt
Projectleider en kwantitatief onderzoeker Bestuursstaf HvA
“Het studentenpanel had het welzijn van de studenten onderzocht. Tussen de antwoorden op open vragen door, sijpelden signalen van geldzorgen. Dat viel op. Bij de afdeling Studentenzaken dachten ze: hey, kunnen we hier iets mee? Zij brachten het onderwerp bij mijn team op de radar. Daarna haakte ook het lectoraat Armoede Interventies aan. Met z'n drieën hebben we onderzoek gedaan: Studentenzaken als aanjager, het lectoraat met de inhoudelijke expertise en wij van Institutional Research met het beheer van het studentenpanel, de analyse en het schrijven van het rapport.
Met z'n drieën hebben we een vragenlijst opgesteld. Meer dan 1000 studenten vulden die in. Bijna de helft van de studenten blijkt vaak geldzorgen te hebben, en daar de helft van heeft hier persoonlijk en bij de studie last van. Studenten met geldzorgen hebben meer mentale en fysieke klachten."
Brendon Voogt
We ontdekten dat er best een grote groep studenten is die zelf weinig tot geen buffer heeft en óók geen of bijna geen sociaal vangnet. Dat percentage ken ik toevallig uit mijn hoofd: 12%.
"De vraag is wat de hogeschool hierin kan betekenen. Sommige studenten stelden voor dat de HvA het collegegeld zou afschaffen, maar daar gaan we helaas niet over. Misschien preventie, door eerstejaars voor te lichten over wat er bij studeren komt kijken? Ook kunnen we de hulpbronnen die de HvA heeft breder bekend maken. Wat Studentenzaken heeft gedaan vind ik ook mooi: iedereen kan nu op kosten van de HvA een afspraak maken met een budgetcoach.
Bij de HvA zie je vaak dat samenwerking tussen verschillende afdelingen beter kan. Ook wij hadden wel wat hobbels. Bijvoorbeeld: wie pakt wat op, wie agendeert wat waar? Maar al met al hebben we dit heel goed samen gedaan. Er liggen nu plannen waarvan studenten kunnen profiteren. Dat vind ik mooi aan mijn werk: er gebeurt altijd wat met onze onderzoeksuitkomsten. Zo helpen we studenten om een betere studententijd te hebben.”
Hanneke Velthuijsen
Docent Pedagogiek en Docent van het Jaar 2023
“Ik vind het zo’n blessing om de hele dag omringd te zijn door studenten. Jonge mensen zijn vaak heel creatief en open-minded. Dat vind ik geweldig. Maar ik zie ook studenten met megaveel talent die aan het struggelen zijn. Daar ligt echt mijn ‘why’. Als ik hen zó begeleid dat zij gaan shinen, dat hun talenten echt naar buiten komen, en dat zij de beren op hun weg zélf leren weg te nemen…. dat vind ik heel bijzonder.
Zoals mijn student Naomi, die vreesde dat ze door haar doofheid een beroepsopdracht niet kon doen. Ze moest als aspirant-pedagoog de interactie tussen ouders en kinderen observeren. Omdat die op elkaar gericht zijn, zou ze niet kunnen liplezen. Dus ik vroeg haar: wat kun jij beter dan horende mensen? ‘Gezichtsuitdrukkingen interpreteren, de non-verbale communicatie’, zei ze. Dus ik veranderde haar opdracht en zei: jij gaat bij dit gezin de non-verbale communicatie observeren en schrijft daarover een supermooi rapport. Daar zijn de ouders ook blij mee, die hebben vast nog nooit nagedacht over hoe ze non-verbaal met hun kinderen communiceren. Naomi haalde een dikke 10. Ook moedigde ik haar aan om een honourstraject te doen, waarmee ze zich als pedagoog specialiseerde op het gebied van dove en slechthorende kinderen. Nu ziet ze zichzelf niet meer als iemand met een beperking, maar als iemand met een specialisme.
Hanneke Velthuijsen
Als je echt inclusief onderwijs wil geven, moet je de dialoog met je studenten aangaan. Zo hoorde ik van Naomi dat zij de opnames van colleges op Brightspace niet kon volgen. Dat had ik me nooit gerealiseerd, een ongelijke kans voor haar! Dus regelde ik ondertiteling bij mijn filmpjes. Ondertussen leert zij mij wat gebaren, en ik leer haar om assertiever te worden. En haar klasgenoten denken nu ook inclusiever, want als ik die ondertiteling een keer vergeet dan herinneren zij me er wel aan!”
Lotte Zevenboom
Adviseur Integrale Veiligheid
“Nederland is een kennisland; we delen onze kennis zoveel mogelijk. Maar andere landen kunnen onze waardevolle kennis en technologie misbruiken. En dat gebeurt ook regelmatig! Dat blijkt uit rapportages van nationale veiligheidsdiensten en incidenten bij Nederlandse kennisinstellingen. Daarom stelde het ministerie van OCW de Nationale Leidraad Kennisveiligheid op. Dit zijn adviezen om kennisinstellingen weerbaar te maken tegen ‘statelijke actoren’ – zo noem je dat – die op een onethische manier met onze kennis omgaan. Mijn collega’s en ik vertaalden die leidraad naar een Plan van Aanpak voor de HvA. We hebben nu een adviesteam van experts, daar kun je terecht met vragen. Er zijn facultaire contactpersonen voor kennisveiligheid, we geven voorlichting en hebben een informatiepagina, er is beleid en er zijn procedures."
"Ik ben echt trots dat medewerkers zich steeds meer bewust zijn van kennisveiligheid en hoe die onder druk staat. Na universiteiten komen hogescholen steeds meer in beeld bij kwaadwillende partijen. Dat komt doordat wij toegepast onderzoek doen, waarvan de opbrengst vaak meteen toepasbaar is. Denk aan een systeem om het verkeer veiliger te maken; een ander kan daar interesse voor hebben om minderheden mee te traceren. Of we ontwikkelen een bepaalde farmaceutische toepassing. Iemand met verkeerde intenties kan daar misschien – ik noem maar wat – gifgas mee verspreiden!"
"Dat bewustzijn van medewerkers kreeg een boost door een sessie die we organiseerden over spionage bij kennisinstellingen. Daar spraken ook mensen van de AIVD, het ministerie van OCW en een journalist. Die ochtend zette echt wat in gang! Nog steeds krijgen we vragen en verzoeken om voorlichting. Kennisveiligheid is namelijk niet alleen een belangrijk thema voor de faculteiten en lectoraten maar ook voor andere afdelingen, zoals HR. Wat als je een reactie op een vacature krijgt die je niet vertrouwt? Of de inkopers: waarop moeten zij alert zijn als zij een aanbesteding doen voor een bepaald apparaat? We moeten ons continu en proactief blijven inspannen om kennisveiligheid te zeker te stellen.”
Lotte Zevenboom
Natasja van Schaik
Vertrouwenspersoon en lid van het coördinatieteam sociale veiligheid
“Als vertrouwenspersoon ben ik verantwoordelijk voor het opvangen van meldingen vanuit twee faculteiten. Daarnaast zit ik met onder andere collega-vertrouwenspersoon Sietske Bijman in het coördinatieteam sociale veiligheid. Samen met medewerkers van HR, Studentenzaken, HvA Academie en Communicatie. Via dat team proberen we de sociale veiligheid te versterken. Dat doen we via de pijlers cultuur, structuur en systeem. Ik ben er trots op dat ik aan tafel zit in dit tactisch overleg, en dat het ons is gelukt om een integraal team te vormen."
Natasja van Schaik
De teamleden voelen als collega’s, terwijl ze allemaal van andere afdelingen zijn. We noemen ons de sociale-veiligheidsstrijders.
"In 2023 hebben we de gedragscode vernieuwd. Er is een sharepointsite gekomen en we hebben een bewustwordingscampagne gevoerd. Ook hebben we scholing verzorgd. En er is een voorstelling voor studenten geweest, over consent. Wat studenten en medewerkers hiervan merken, is een lastige vraag. Je gaat pas zoeken als je last hebt van ongewenst gedrag. Hoe kom je in die klas? Dat is onze uitdaging voor 2024.
Een van de belangrijkste dingen die we als team doen, is het stimuleren van praten over gedrag. Dat doen we door met teams het spel ‘verantwoord gedrag’ te spelen. Daardoor komt er meer lucht in het onderwerp. Praten over gedrag hoeft niet zwaar te zijn. Aan de hand van kaartjes bespreek je met elkaar: Onder welke omstandigheden kan je dit wel of niet zeggen? Maakt het uit of anderen het kunnen horen? Maakt het uit dat een leidinggevende dit zegt? Dat leidt tot eye-openers. We richten ons ook op de voorbeeldrol van leidinggevenden. Zij ‘leven voor’ wat gewenst gedrag is. Door de maatschappelijke aandacht komt sociale veiligheid makkelijker op de agenda. Het wordt meer genormaliseerd dat we niet alles meer acceptabel vinden. Maar er worden nu ook vaker mensen beklaagd. Voor die mensen moeten we ook goed zorgen. Niet alles is ongewenst gedrag.”
Nourdin El Yaacoubi
Studentmedewerker Tune In
“Ik voel me altijd trots wanneer ik de studenten die ik begeleidde tijdens Tune In, ons introductieprogramma voor eerstegeneratiestudenten, samen door de gangen zie lopen, vol enthousiasme over hun ervaringen met het programma. Het is geweldig om te zien hoe zij elkaar als buddy’s hebben gevonden om samen het schooljaar door te komen. Je kunt echt merken dat ze soepel zijn ingestroomd. Op dat moment draait het niet om cijfers, maar om iets dat we met eigen ogen kunnen zien. Het is een wisselwerking: wanneer je je gesteund voelt en mensen om je heen hebt die je feedback kunnen geven, zul je uiteindelijk ook een verbetering in je cijfers zien.
Nourdin El Yaacoubi
Toen ik zelf aan mijn studie begon, was ik er totaal niet van bewust dat ik eerstegeneratiestudent ben. Het was pas toen een vriend me erover vertelde en ik zelf de workshops van Tune In begon te volgen, dat ik besefte: wacht even, dat geldt ook voor mij. Als eerstegeneratiestudent kon ik niemand uit mijn familie vragen stellen over mijn studie, en ik vond het lastig om anderen om hulp te vragen. Uiteindelijke lukte het me om dingen zelf uit te zoeken, maar dat bracht ook veel stress met zich mee. Ik ben van nature wel iemand die veel vragen stelt, maar sommige studenten hebben daar veel meer moeite mee.
Als je net begint met je studie, maak je je vaak zorgen over van alles: vind ik wel mijn plek hier, ga ik me op mijn gemak voelen, kan ik vrienden maken? Het kan best spannend zijn als je ineens in een nieuwe stad belandt, op een grote school. En dan begint de fase van ‘hoe werkt dit eigenlijk allemaal’ waarin je je afvraagt welke boeken je moet hebben en hoe je het beste met docenten kunt omgaan. Met Tune In proberen we die obstakels zoveel mogelijk weg te nemen. En als je dan samenkomt met medestudenten die hetzelfde gevoel hebben en ook op zoek zijn naar verbinding, dan voelt het alsof je er niet alleen voor staat.”
Ook interessant
.jpg&w=3840&q=75)
.jpg&w=3840&q=75)